ပုိစ့္မတင္ျဖစ္တာ အလုပ္မ်ားေနလုိ႔ပါ။ တစ္ပါတ္မွာ ပုိစ့္တစ္ပုဒ္ေတာ့ တင္မယ္လုိ႔ရည္ရြယ္ထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ လ၀က္က်ိဳးသြားျပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ ပုိစ့္တစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပန္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေလယာဥ္ကြင္း လုိက္ပုိ႔ပီးအျပန္ခရီးမွာ ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ္ၾကည့္ရင္း ခံစားမိတ့ဲအေတြးမ်ားကုိ ခ်ေရးမိခဲ့သည္။ ခံစားၾကည့္ပါအုံး...။
တိမ္ကေလးေတြ သြားေနတာ၊
ၾကယ္ကေလးေတြလည္း သြားလုိ႔သာ၊
ေလညွင္းေလးလည္း တုိက္ခုိက္လာ၊
ေကာင္းကင္ျပင္ကုိ ေမာ္ၾကည့္ကာ၊
ေတြးမိတဲ့ခဏတာ၊
ေအာ္….ငါတို႔တေတြလည္း ခရီးသြားေတြပါ။
လျခမ္းေလး ဘယ္ဆီသြား ႏုတ္မဆက္ေတာ့ဘူးလား၊
တိမ္ကေလးမ်ား ဘယ္ဆီသြား ႏုတ္မဆက္ေတာ့ဘူးလား၊
ၾကယ္ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ား ႏုတ္မဆက္ေတာ့ဘူးလား၊
ေလညွင္းေလးလည္း ဘယ္ဆီမ်ား ႏုတ္မဆက္ေတာ့ဘူးလား။
ႏုတ္မဆက္တာ စိမ္းကားသလား၊
ႏုတ္ဆက္ျပန္ေတာ့ လြမ္းက်န္မလား၊
သံေယာဇဥ္မ်ား သယ္ေဆာင္မလား၊
ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈေတြ တြယ္က်န္သလား၊
အုိ…..ငါတုိ႔ခရီးသြား..။
ဦးတည္ရာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ထားထားပါ၊
မေလွ်ာ့မတင္း ဇြဲမွန္မွန္ျဖင့္ ဆက္သြားပါ၊
မုခ်တစ္ေန႔ ပန္းတုိင္ဆီကုိ ေရာက္ႏုိင္မွာ၊
ေလာကဓမ္တရား ေတြ႕ၾကံဳလာ အဲဒါ သဘာ၀ပါ၊
ရဲရဲတင္းတင္း ရင္ဆုိင္ပါ ခက္ခဲမႈေတြ ဆုတ္သြားမွာ၊
အားငယ္စရာ မရွိပါ အေတြ႕အၾကံဳကုိ အသုံးျပဳပါ၊
တစ္ေန႔မုခ် ေအာင္ျမင္လာ ဘ၀အေမာေတြ ေျပသြားမွာ၊
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းတုိ႔ ေရာက္လုိ႔လာ ခ်မ္းသာမႈေတြေထြးပုိက္ကာ၊
ေလာကေကာင္းက်ိဳး သယ္ေဆာင္ပါ လူသားတုိ႔ရဲ႕တာ၀န္ပါ၊
ဘ၀အႏွစ္သာရမ်ား ေတြ႕ရမွာ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္သြားမွာ။
ေလာကၾကီးဟာ ျငိမ္းေအးလာ ငါတု႔ိဘ၀ေတြ လြတ္ေျမာက္ရာ၊
ခရီးကုိယ္စီ ထြက္လုိ႔လာ ေရာင္နီးဦးဆီ ေရာက္ျပီကြာ။
ငါတုိ႔မ်ားဟာ ခရီးသည္ေတြမဟုတ္ပါလား…………………………..။…..။
လာေရာက္မွ်ေ၀ခံစားသူမ်ားကုိ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။
ဘုန္းဘုန္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျပန္သြားလို႔ လြမ္းက်န္ခဲ့ၿပီထင္တယ္.. ခံစားမိပါတယ္ ဘုရား.. ျမန္မာျပည္ျပန္ဖို႔ နီးၿပီလား ဘုန္းဘုန္း.. ဘုန္းဘုန္း ျပန္ရင္လည္း လကၤာက ဘုန္းဘုန္း သူငယ္ခ်င္းေတြ လြမ္းက်န္ခဲ့ဦးေတာ့မယ္..။
ReplyDeleteဘုန္းဘုန္း က်န္းမာပါေစ။
ရိုေသစြာျဖင့္
ဖိုးသား