ဘုံဘ၀မွာ၊ ေပ်ာ္စရာၾကံဳ၊ တြယ္တာစရာ၊ အမ်ိဳးစုံစုံ။
တစ္ခါတစ္ေလ၊ ၀မ္းသာလုိက္၊ တစ္ခါတစ္ရံ၊ ၀မ္းနည္းလုိက္ေပါ့၊
ေသာကကုိေဖ်ာက္ရင္း၊ ေလာဘေဇာတုိက္ရင္း၊ ေဒါသေရာင္ေတာက္ရင္း၊
ေမာဟအေမွာင္ထဲ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းျဖင့္၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိအားေပးေန၊
ငါဟာ မအုိေသးပါဘူး၊ ငါဟာ မနာေသးပါဘူး၊ ငါဟာ ေသဖုိ႕အေ၀းၾကီးလုိပါေသး။
ဒါေပသိ - ငါ့ကုိယ္ငါေတြး၊ ဒါေတြမယုံေသး၊
မေႏွးအျမန္၊ လာဟန္မရွိ၊ ဒီေတာင္ကုိေတာ့၊ ငါေက်ာ္ႏုိင္၏။
မျမဲျခင္းကုိ၊ ငါမေတြး၊ ဆင္ရဲျခင္းကုိ၊ တစ္ဖန္ေတြး၊ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ၊ တုိးတက္ေရး၊
အုိ--လာေတာ့လည္း၊ တစ္ေယာက္တည္း၊ သြားေတာ့လည္း၊ အေဖၚပါသလား။
ေတြေ၀ေနရင္း၊ အေျဖရွာေနရင္း၊ ကုိယ္သိတာကုိယ္က်င့္၊ ကုိယ္မွန္တာကုိယ္လုပ္၊
ေနာက္ဆုံးေတာ့-ဒီႏွစ္ဟာ၊ အရင္ႏွစ္မဟုတ္သလုိ၊ ေနာက္ႏွစ္ဟာလည္း၊ ဒီႏွစ္မျဖစ္ေတာ့၊
ဘယ္မွာလည္း အႏွစ္သာရ၊ ဘယ္မွာလည္း တည္ျမဲျခင္း။
ဘယ္သူ႕ကုိေစာင့္ေနမလဲ၊ ထုိင္ခုံျပည့္ေတာ့ ရထားထြက္၊ ပါရမီျပည့္ေအာင္၊ ငါျဖည့္က်င့္။
အသိေတြ တျဖည္းျဖည္းရင့္က်င့္၊ ပါရမီမ်ား၊ တစ္ေျဖးေျဖးျမင့္တက္၊ ဘ၀ေတြ တစ္ဆင့္ပီးတစ္ဆင့္တက္။
ဓမၼက သူ႕သဘာ၀ကုိေဆာင္၊ ကုိယ့္က်င့္တရားက ကုိယ့္ကုိေဆာင္။
(ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္=၂၀၀၉)
No comments:
Post a Comment
အားလုံးအတြက္ အဆင္ေျပပါေစ